Telefon

+48 609 592 297

Email

biuro@newharmony.pl

Godziny otwarcia

pon. - pt.: 8:00 - 17:00



Podstawy naukowe rezonansu biologicznego – przegląd koncepcji i badań

Podstawy naukowe rezonansu biologicznego – przegląd koncepcji i badań



Podstawy naukowe rezonansu biologicznego – przegląd koncepcji i badań

Podstawy naukowe rezonansu biologicznego – przegląd koncepcji i badań

Uwaga redakcyjna: Ten tekst prezentuje zweryfikowane fakty oraz koncepcje z literatury naukowej dotyczące oddziaływań elektromagnetycznych w systemach biologicznych.
Świadomie oddzielamy: (a) fakty historyczne i empiryczne od (b) hipotez/interpretacji.
Tekst nie opisuje skuteczności żadnych usług ani urządzeń.

Wprowadzenie

W literaturze naukowej opisano dwa główne wątki związane z oddziaływaniami elektromagnetycznymi w biologii: (1) historyczne doniesienia o tzw. „mitogenetycznym promieniowaniu” oraz (2) współczesne, wielokrotnie potwierdzane zjawisko ultrasłabej emisji fotonów (ang. ultra-weak photon emission, UPE, często nazywane „biofotonami”). Istnieją też teoretyczne propozycje dotyczące spójności/rezonansu w układach biologicznych dalekich od równowagi.

Mitogenetyczne promieniowanie – kontekst historyczny

W latach 20. XX wieku Aleksandr Gurwitsch opisywał eksperymenty, w których czubek korzenia cebuli (induktor) miał wpływać na tempo mitoz w drugim korzeniu (odbiorniku), gdy oba były rozdzielone materiałem przepuszczającym ultrafiolet. Zjawisko nazwano mitogenetycznym promieniowaniem. Przegląd historyczny i metodologiczny tych prac (w tym krytyka i trudności w powtarzalności) znajduje się m.in. tutaj: A. A. Gurwitsch, 1988 – „A historical review of the problem of mitogenetic radiation” oraz Volodyaev & Beloussov, 2015 – „Revisiting the mitogenetic effect of ultra-weak photon emission”.

Co jest faktem? Historyczne doniesienia istnieją, a współczesne artykuły omawiają je w ujęciu krytycznym. Co pozostaje niepewne? Biologiczne znaczenie i replikowalność efektu – to nadal kwestia sporna, bez konsensusu.

Ultrasłaba emisja fotonów (UPE, „biofotony”) – zjawisko empiryczne

Fakt empiryczny: Wielokrotnie wykazano, że żywe układy emitują bardzo słabe strumienie fotonów w zakresie widzialnym/UV, związane m.in. z procesami oksydacyjno–metabolicznymi. Zob. np. aktualne przeglądy: Mould, 2024 – „Ultra-weak photon emission—a brief review”, Tsuchida i in., 2019 – obrazowanie UPE. Klasyczne prace na temat własności emisji (w tym propozycje spójności) znajdziesz u: F. A. Popp, 1984.

Nowe badania wskazują także na wkład struktur biomolekularnych (w tym DNA) w UPE: Pietruszka & Czerwik-Marcinkowska, 2024 – „Ultra-weak photon emission from DNA”. Uwaga: to nie jest dowód na „komunikację elektromagnetyczną” komórek w sensie funkcjonalnym; to raczej marker procesów biochemicznych/oksydacyjnych.

Koncepcje teoretyczne: spójność/rezonans i układy dalekie od równowagi

Hipoteza Fröhlicha (1968): propozycja, że układy biologiczne zasilane energią mogą wykazywać długozasięgową spójność drgań dipolowych przy określonych warunkach nierównowagowych. To praca teoretyczna, często cytowana w kontekście rezonansu w biologii: Fröhlich, 1968 – „Long-range coherence and energy storage in biological systems”; omówienia: Preto i in., 2016.

Termodynamika nierównowagowa (Prigogine): Nagroda Nobla 1977 za teorię struktur dyssypatywnych – porządek samoorganizujący się w układach dalekich od równowagi. To szeroka podstawa teoretyczna dla zjawisk samoorganizacji (nie jest to jednak dowód na konkretne mechanizmy elektromagnetyczne w medycynie/terapii): NobelPrize.org – uzasadnienie, komunikat prasowy.

Co wynika z powyższego

  • UPE/biofotony – zjawisko empirycznie obserwowane w żywych układach (marker procesów metabolicznych/oksydacyjnych). Źródła: Mould 2024, Tsuchida 2019, Popp 1984.
  • „Mitogenetyczne promieniowanie” – istotny fakt historyczny, ale jego powtarzalność i znaczenie biologiczne pozostają dyskusyjne: Gurwitsch 1988 (przegląd historyczny), Volodyaev 2015 (krytyczny przegląd).
  • Hipotezy teoretyczne (Fröhlich) / samoorganizacja (Prigogine) – oferują ramy pojęciowe dla spójności/rezonansu i porządku dalekiego od równowagi, ale same w sobie nie stanowią dowodu na skuteczność jakichkolwiek praktyk terapeutycznych.

Granice wnioskowania: Aktualna literatura nie dostarcza konsensusu, że słabe emisje optyczne lub mechanizmy rezonansowe pełnią potwierdzoną, funkcjonalną rolę w „komunikacji” międzykomórkowej o znaczeniu biologicznym lub klinicznym.

Podsumowanie

Przedstawione wyżej elementy (UPE jako zjawisko, kontekst historyczny Gurwitscha, koncepcje Fröhlicha i termodynamika nierównowagowa Prigogine’a) stanowią tło naukowe dla rozważań o oddziaływaniach elektromagnetycznych w biologii. Interpretacje przekraczające dane empiryczne (np. twierdzenia o skuteczności konkretnych procedur terapeutycznych) wymagają odrębnych, rygorystycznych dowodów klinicznych – których obecnie brak.

Źródła (wybór)

  1. Gurwitsch AA. A historical review of the problem of mitogenetic radiation. Experientia. 1988.
  2. Volodyaev I, Beloussov L. Revisiting the mitogenetic effect of ultra-weak photon emission. J Integr Neurosci. 2015.
  3. Mould RR. Ultra-weak photon emission — a brief review. Photonics. 2024.
  4. Popp FA, et al. Biophoton emission. New evidence for coherence and storage of photonic energy in biological systems. Radiat Environ Biophys. 1984.

Informacja prawna:
Artykuł ma charakter edukacyjny i nie stanowi porady medycznej ani promocji usług leczniczych. Opisane działania nie zastępują konsultacji lekarskiej. Działalność gabinetu New Harmony – Agata Ochab opiera się wyłącznie na metodach klasy wellness. Urządzenia i metody stosowane w gabinecie nie są wyrobami medycznymi i nie służą diagnozowaniu ani leczeniu chorób.

Zobacz również